Astronomische telescoop voor kinderen wetenschap en onderwijs experiment instapmodel telescoop

Productparameters:

Configuratie:

Oculair: h20mm, h6mm twee oculairs

1.5x positieve spiegel

90 graden zenitspiegel

38 cm hoog aluminium statief

Handmatig garantiekaartcertificaat

Belangrijkste indicatoren:

★ refractief / brandpuntsafstand: 360 mm, lichtgevend diafragma: 50 mm

★ 60 keer en 18 keer kunnen worden gecombineerd, en 90 keer en 27 keer kunnen worden gecombineerd met 1,5x positieve spiegel

★ theoretische resolutie: 2.000 boogseconden, wat overeenkomt met twee objecten met een afstand van 0,970 cm op 1000 meter.

★ kleur hoofdlens: zilver (zoals op de foto)

★ gewicht: ongeveer 1 kg

★ buitendoos maat: 44cm * 21cm * 10cm

Kijkcombinatie: 1,5x positieve spiegel h20mm oculair (volledig positief beeld)

Gebruiksregels:

1. Trek de steunpoten uit elkaar, monteer de telescoopcilinder op het juk en stel deze af met grote borgschroeven.

2. Plaats de zenitspiegel in de focuscilinder en bevestig deze met de bijbehorende schroeven.

3. Monteer het oculair op de zenitspiegel en zet het vast met de bijbehorende schroeven.

4. Als u wilt vergroten met een positieve spiegel, installeer deze dan tussen het oculair en de lenscilinder (het is niet nodig om een ​​zenitspiegel van 90 graden te installeren), zodat u het hemellichaam kunt zien.

Wat is een astronomische telescoop?

Astronomische telescoop is het belangrijkste hulpmiddel voor het observeren van hemellichamen en het vastleggen van hemelinformatie.Sinds Galileo in 1609 de eerste telescoop maakte, is de telescoop voortdurend in ontwikkeling.Van optische band tot volledige band, van grond tot ruimte, het waarnemingsvermogen van de telescoop wordt steeds sterker en er kan steeds meer informatie over het hemellichaam worden vastgelegd.Mensen hebben telescopen in een elektromagnetische golfband, neutrino's, zwaartekrachtsgolven, kosmische straling enzovoort.

Ontwikkelingsgeschiedenis:

Telescoop is ontstaan ​​uit een bril.Mensen begonnen ongeveer 700 jaar geleden een bril te gebruiken.Rond 1300 na Christus begonnen Italianen leesbrillen te maken met bolle glazen.Rond 1450 na Christus verschenen ook bijziendheidsbrillen.In 1608 ontdekte een leerling van H. Lippershey, een Nederlandse brillenfabrikant, bij toeval dat hij door twee lenzen op elkaar te stapelen, dingen in de verte duidelijk kon zien.In 1609, toen Galileo, een Italiaanse wetenschapper, van de uitvinding hoorde, maakte hij onmiddellijk zijn eigen telescoop en gebruikte die om de sterren te observeren.Sindsdien werd de eerste astronomische telescoop geboren.Galileo observeerde de verschijnselen van zonnevlekken, maankraters, de satellieten van Jupiter (Galileo-satellieten) en de winst en het verlies van Venus met zijn telescoop, die de heliocentrische theorie van Copernicus sterk ondersteunde.De telescoop van Galileo is gemaakt volgens het principe van breking van licht, dus het wordt een refractor genoemd.

In 1663 maakte de Schotse astronoom Gregory een Gregory-spiegel door gebruik te maken van het reflectieprincipe van licht, maar het was niet populair vanwege de onvolwassen fabricagetechnologie.In 1667 verbeterde de Britse wetenschapper Newton het idee van Gregory enigszins en maakte een Newtoniaanse spiegel.Het diafragma is slechts 2,5 cm, maar de vergroting is meer dan 30 keer.Het elimineert ook het kleurverschil van de refractietelescoop, wat hem erg praktisch maakt.In 1672 ontwierp de Fransman Cassegrain de meest gebruikte Cassegrain-reflector door gebruik te maken van holle en bolle spiegels.De telescoop heeft een lange brandpuntsafstand, een korte lensbody, een grote vergroting en een helder beeld;Het kan worden gebruikt om grote en kleine hemellichamen in het veld te fotograferen.De Hubble-telescoop maakt gebruik van dit soort reflectietelescoop.

In 1781 ontdekten de Britse astronomen W. Herschel en C. Herschel Uranus met een zelfgemaakte spiegel met een opening van 15 cm.Sindsdien hebben astronomen veel functies aan de telescoop toegevoegd om deze spectrale analyse enzovoort te maken.In 1862 maakten de Amerikaanse astronomen Clark en zijn zoon (A. Clark en A. g. Clark) een refractor met een opening van 47 cm en maakten ze foto's van Sirius-metgezelsterren.In 1908 leidde de Amerikaanse astronoom Haier de bouw van een spiegel met een opening van 1,53 meter om het spectrum van Sirius-bijsterren vast te leggen.In 1948 werd de Haier-telescoop voltooid.De opening van 5,08 meter is voldoende om de afstand en schijnbare snelheid van verre hemellichamen te observeren en te analyseren.

In 1931 maakte de Duitse opticien Schmidt de Schmidt-telescoop en in 1941 maakte de Sovjet-astronoom Mark Sutov de Cassegrain-terugkeerspiegel, die de soorten telescopen verrijkte.

In moderne en hedendaagse tijden zijn astronomische telescopen niet langer beperkt tot optische banden.In 1932 detecteerden American Radio Engineers radiostraling vanuit het centrum van de Melkweg, wat de geboorte van radioastronomie markeerde.Na de lancering van door de mens gemaakte satellieten in 1957, floreerden ruimtetelescopen.Sinds de nieuwe eeuw zijn nieuwe telescopen zoals neutrino's, donkere materie en zwaartekrachtsgolven in opkomst.Nu zijn veel berichten die door hemellichamen worden verzonden de fundus van astronomen geworden, en het menselijk zicht wordt steeds breder.

Begin november 2021, na een lange periode van technische ontwikkeling en integratietests, arriveerde de langverwachte James Webb Space Telescope (JWST) eindelijk op de lanceerbasis in Frans-Guyana en zal in de nabije toekomst worden gelanceerd.

Werkingsprincipe van astronomische telescoop:

Het werkingsprincipe van een astronomische telescoop is dat de objectieflens (convexe lens) het beeld focusseert, dat wordt versterkt door het oculair (convexe lens).Het wordt scherpgesteld door de objectieflens en vervolgens versterkt door het oculair.De objectieflens en het oculair zijn dubbel gescheiden structuren, om de beeldkwaliteit te verbeteren.Verhoog de lichtintensiteit per oppervlakte-eenheid, zodat mensen donkere objecten en meer details kunnen vinden.Wat je ogen binnenkomt, is bijna parallel licht, en wat je ziet is een denkbeeldig beeld dat wordt vergroot door het oculair.Het is om de kleine openingshoek van het verre object te vergroten volgens een bepaalde vergroting, zodat het een grote openingshoek heeft in de beeldruimte, zodat het object dat niet met het blote oog kan worden gezien of onderscheiden, duidelijk en te onderscheiden wordt.Het is een optisch systeem dat ervoor zorgt dat de invallende parallelle bundel parallel wordt uitgezonden door de objectieflens en het oculair.Er zijn over het algemeen drie soorten:

1、 Brekingstelescoop is een telescoop met lens als objectieflens.Het kan in twee typen worden verdeeld: Galileo-telescoop met concave lens als oculair;Kepler telescoop met bolle lens als oculair.Omdat de chromatische aberratie en sferische aberratie van objectieven met één lens zeer ernstig zijn, gebruiken moderne refractietelescopen vaak twee of meer lensgroepen.

2、 Een spiegeltelescoop is een telescoop met een holle spiegel als objectieflens.Het kan worden onderverdeeld in Newton-telescoop, Cassegrain-telescoop en andere typen.Het grote voordeel van de spiegeltelescoop is dat er geen chromatische aberratie is.Wanneer de objectieflens een paraboloïde aanneemt, kan de sferische aberratie ook worden geëlimineerd.Om de invloed van andere aberraties te verminderen, is het beschikbare gezichtsveld echter klein.Het materiaal voor het vervaardigen van de spiegel vereist slechts een kleine uitzettingscoëfficiënt, lage spanning en gemakkelijk slijpen.

3、 Catadioptrische telescoop is gebaseerd op een bolvormige spiegel en is toegevoegd met een brekingselement voor aberratiecorrectie, die moeilijke grootschalige asferische verwerking kan voorkomen en een goede beeldkwaliteit kan verkrijgen.De bekende is de Schmidt-telescoop, die een Schmidt-correctieplaat in het bolvormige centrum van de bolvormige spiegel plaatst.Het ene oppervlak is een vlak en het andere is een licht vervormd asferisch oppervlak, waardoor het centrale deel van de bundel enigszins convergeert en het perifere deel enigszins divergeert, waardoor de sferische aberratie en coma worden gecorrigeerd.